- wyręka
- wyręka {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ib, CMc. wyrękaęce, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'pomoc polegająca na wykonywaniu lub wykonaniu za kogoś jakiejś pracy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mieć z kogoś wyrękę. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wyręka
Look at other dictionaries:
wyręka — ż III, CMs. wyrękaręce 1. blm «wyręczenie, zastępowanie kogoś w jakiejś pracy; pomaganie komuś» Prosić kogoś o wyrękę. Nie mieć wyręki z syna. 2. lm D. wyrękaręk «ten, kto kogoś wyręcza, zastępuje w pracy» Wnuczka to cała jej wyręka … Słownik języka polskiego
